Verborgen honger (ondervoeding), wat is de definitie en hoe wordt het veroorzaakt?

“De verborgen honger als gevolg van een tekort aan micronutriënten produceert geen honger zoals wij die kennen. Je voelt het misschien niet in je buik, maar het treft de kern van je gezondheid en vitaliteit.”

Wereldwijd lijden meer dan 3 miljard mensen aan een tekort aan micronutriënten ondanks een adequate dagelijkse calorie-inname.

Bij ondervoeding denken we meestal aan mensen in Afrika die te kampen hebben met voedseltekorten. Deze problemen bestaan wereldwijd, maar verborgen honger is een groot probleem dat minder bekend is bij de gemiddelde Europeaan. De meest voorkomende mineralen met een tekort zijn vitamine A, ijzer, zink, foliumzuur en jodium.

Maar als we gevarieerd eten, hoe kunnen we dan nog steeds het risico lopen op een tekort aan micronutriënten?

Een van de belangrijkste oorzaken is onze bodem. Hoe we deze grond behandelen. We gebruiken voornamelijk kunstmest om onze grond te bemesten en pesticiden om onkruid en insecten te doden.

Het microbioom (bacteriën, archaea, schimmels, algen en kleine protisten) in onze bodem wordt sterk beïnvloed door het gebruik van chemische meststoffen en pesticiden. Die microbiomen zitten in de bodem en zijn zo belangrijk voor onze darmflora. Een langdurig tekort aan dit micro-organisme kan leiden tot een verminderde opname van vitaminen en mineralen in onze darmen.

Zaden spelen ook een belangrijke rol in deze ondervoeding. De bevolking is zich relatief weinig bewust van dit probleem. Maar als we het over zaden hebben, hebben we het over het meest fundamentele onderdeel van ons voedsel. Want zaden zijn een van de belangrijkste bronnen van voedsel dat we vandaag de dag eten, direct of indirect.

Modificatie van zaden leidt vaak tot hogere opbrengsten, maar met minder proteïne, vitaminen, mineralen, antioxidanten en polyfenolen. Neem als voorbeeld de moderne tarwesoort. Er is ontdekt dat moderne variëteiten een sterke correlatie hebben met een groeiende populatie van glutenintolerantie, naast het feit dat oude variëteiten 35% meer mineralen bevatten dan moderne variëteiten.

De bedrijven die deze zaden verkopen hebben een monopolie op deze miljardenindustrie. Dit komt omdat ongeveer 65% van alle zaden in de wereld nu in handen is van deze vier internationale bedrijven. Maar wat betekent controle over zaden? Dit betekent dat een boer naar de markt gaat om zijn zaden te kopen, maar dat hij geen ruime keuze heeft. In de Verenigde Staten is het nu bijna onmogelijk om zaden van maïs of soja te kopen die niet genetisch gemodificeerd zijn.

Naast de zaadmarkt is er ook een monopolie op de pesticidenmarkt. Een interessant punt is dat de 4 internationale bedrijven die de zaden verkopen ook een monopolie hebben op de pesticidenmarkt.
Maar als ik een bedrijf heb dat zaden en pesticiden verkoopt, waarom zou ik dan zaden verkopen die geen pesticiden nodig hebben?

De conclusie is dat er grote financiële belangen zijn die ondervoeding in stand houden.

Pulsbio
De toekomst van ons voedsel.